Hani Ahmet Kutsi Tecer'in bir şiiri vardır. Şu dörtlükle başlayan "Orda bir köy var uzakta, O köy bizim köyümüzdür, Gezmesek de tozmasak da, O köy bizim köyümüzdür." Benim için de uzaklarda Burdur'un Yeşilova ilçesine bağlı bir Güney kasabası var. Ama ben geziyorum tozuyorum oralarda. Çünkü babaannem ve dedem yaşar orada. Çocukluğumdan beri her yıl onları ziyaret eder, bir süre vakit geçiririz.
Dedemin bağları bahçeleri vardır orada. Sağlığında ektirip biçtirirdi oraları. Şimdi babam ilgileniyor bağ ve bahçelerle. Temmuz ayında babamla birlikte bir kaç günlüğüne babaannemi ziyarete gittik. Fırsat bu fırsat deyip ben de etrafı fotoğraflamaya ve eskisi gibi her şeyi tazecik dalında görmeye tatmaya karar verdim. Sabah 6'da kalkıp bahçeleri dolaşmaya başladık babamla.
İlk durağımız susam tarlası. Simitin, poğaçanın hatta suşinin üstünde görmeye alışık olduğumuz tahinin hammaddesi bu bitkinin bu halini görmeyince zihinde canlandırmak zor. Ama işte kendisi bu, "Çiceği Burnunda Yaş Susam."